“Tweedehands mensen” is een soort van rap geworden. Het is ontstaan nadat ik “de eeuwige bron” van “Ayn Rand” gelezen had over een architect (Howard Roark) die helemaal zijn eigen visie volgt, terwijl alle anderen meer proberen zo beroemd en succesvol mogelijk te zijn.
Tweedehands mensen
Tweedehands mensen met een tweedehands leven
mensen die eerst moeten krijgen voor ze kunnen geven.
En wat ze aan me geven, dat zijn ze zelf niet,
ze geven van een ander, dat is mijn verdriet.
Je luistert naar de meester en de juf, je ouders
en dat stoere vriendje van je, na schooltijd op straat.
En nu , nu luister je naar je collega’s en je baas,
je kijkt naar de tv en leest wat er in de kranten staat.
Je komt naar me toe en praat tegen me aan,
het doet me niks, maar ik laat jou je gang maar gaan.
Je verteld me wat je hebt gezien, gehoord, gelezen,
en steeds vraag ik me af, kan je ook iets van jezelf geven?
Tweedehands mensen met een tweedehands leven
mensen die eerst moeten krijgen voor ze kunnen geven.
En wat ze aan me geven, dat zijn ze zelf niet,
ze geven van een ander, dat is mijn verdriet.
Maar wat zal het ook, ik beken het maar meteen.
Ik ben een tweedehands mens, net als iedereen.