Mooie mensen

Mooie mensen

O mensen, mensen
Mooie Mensen
Hoe vaak zie ik het niet
Zie ik alleen maar saaie grijsheid
Inhoudsloos, meningsloos, ongeïnteresseerd.
Alleen maar boos en haast en herrie,
zien we elkaar niet, geen tijd, geen tijd…
Polarisatie, straf en buitensluiten,
we doen maar, maar weet iemand nog waarom?

Tot ik op een dag een Ander tegen kwam
een ander die liet zien dat alles in mijzelf zat.
Dat waar ik andere mensen dacht te zien,
ik alleen mijzelf zag.
En nu zie ik wat ik nooit heb willen zien:
Mensen, Mensen,
Wat zijn jullie Mooie Mensen!!!

Matthijs 01-2012

Dit bericht is geplaatst in gedichten. Bookmark de permalink.